شیرین نفتد هر که زند تیشه که این کار * شوری است که تنها بسر کوهکن افتد. (ملک الشعرا بهار)
همچو خسرو نشدی کام تو شیرین فرهاد * در ره عشق ببین پخته کجا خام کجاست. (علی اشتری)
چرا پنهان ز من داری که دیشب با که سر کردی * که چشمت پرده بر می دارد از راز شب دوشت. (عبداله الفت)
هر جا نگری جلوه گه شاهد غیبی است * او را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست. (عبرت نایینی)
به عشق کوی تو دم می زدم که پیر خرد * شنید و گفت از این ره مرو خطر دارد. (صادق سرمد)
پرتوی از نقطه دانش در این بی دانشان * یک حقیقت دیدم و چندین هزار افسانه بود. (حبیب خراسانی)