در پگاهی ابری
بارانی دلنواز
همقدم قطره شدم
مهربان نگاهش
زیبا رخسارش
بود همرهم
قدم زنان در مه سکوت
نرم نرمک می روم
تا کلبه اش
آواز قویش
میزنم بر برکه اش
پای در آب
دشت گل
خواهم رسید.
the strenght of a man is not seen in the width of his shoulders.
it is seen in the width of his arms that encircle you.
قدرت و صلابت ی مرد در پهن بودن شونه هاش نیست،
بلکه در این هست که چقدر میتونی به اون تکیه کنی و اون میتونه تو رو حمایت کنه.
من یار مهربانم
دیگر نمی توانم
آن خامش پریشان
براه کژ دوستان
دیده به دیدگانم
نیست بر رخسارم
بسوزان و بسوزان
وارهان و وارهان
روزگاران
آن همه پرواز بی پایان
ببین
آستین افشاندن دوران
نبین
ار ببوی باد گل
پیچیده ی کوهها شوم
آسمان تا آسمان
نیست همرهی در راهمان
روزگاران