در کوی خرابات منی تو * جرعه ای از آن لعل بدخشان منی تو
قدح عشق بسر کش * سبوی مست و ساقی منی تو
گودوم: شو مه زیدوم به کوه بینوم تیاته
godom: shauwe mah zeithom be koh binum tiate
گود: سیچه وستی تو به ره
goth: siche wasti to be rah
گودوم: دل مو مندیر اشنیدنه او حرفاته
godom: dele mo mandire ashnithane ou harfate
گود: مهه مو نه مهه تو، مهه شوگاره
god: mahe mo na mahe to mahe shaugare
( گفتم: شب مهتابی رفتم بکوه ببینم چشماته
گفت: براچی تو راه افتادی
گفتم: دل من منتظر شنیدن اون حرفاته
گفت: ماه من نه ماه تو، ماه شبهاست )
آه ای آسمان
گامم را در راه تو می گذارم
آغوشت را بسویم باز کن
به بارانت بگو نبار
به آفتابت بگو نتاب
پرنده هایت را راهیم کن
پای به درختانت ده
تا با من
به آغوشت آین
دستانم تهیست
هوای کویت را در آغوشم آر
آه ای آسمان
با چشمان بسته ترا می بینم
دیدگانم را نور بنشان
چشمانم رو به توست
بینای نابینا
آه ای آسمان
کفشهایم را بگیر
پاهایم را تهی کن
به پرندگانت بگو
شال زرد بر گردن دارم
رخت هایم را پاییزی کن
سایه های درختان را با من آر
آه ای آسمان
گامم در راه توست
آغوشت را به سویم باز کن
و ای آسمان
آغوشت را آغوشم کن