دیواریست میان من و تو

دیواریست

میان من و تو

سالهاست به بهار و خزان می روم

باد و باران

سالهاست آفتاب بر تن می کشم

اما تو ای معمار دوران

خشت بر هم نهادی و بلند دیوار کشیده ای

نداییست در این میان

میان من و تو

دیواریست

در تکاپوست، پرواز من

نیست دیدن روی چون ماه تو را

نور تو هر لحظه هست

از پس این دیوار

پیشتر دیوار سنگی بود و نیست

آهسته آهسته

سالها قد کشیده ام

حالا

هرشب، در این باغ

ماه را می گویم نتاب

ماه من، در کنار دیوار است