ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻭ ﭘﺮّ ﻭ ﭘﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﻣﺮﻭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺁﺷﻨﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺍﺏ ﻓﻨﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻭﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺭﻭﯼ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺯ ﻣﻦ

ﺑﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻬﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺸﻮ ﺭﺍﺿﯽ

ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﻨﺪ ﺳﺮﺍﭘﺮﺩﻩ ﺭﺿﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﺤﺮ ﻭ ﺗﻮ ﯾﮑﯽ ﻣﺎﻫﯽ

ﻣﺮﻭ ﺑﻪ ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺎﺻﻔﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﭼﻮ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺩﺍﻡ ﻣﺮﻭ

ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻭ ﭘﺮّ ﻭ ﭘﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﻩ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﺩ ﮐﻨﻨﺪ

ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺗﺒﺶ ﻭ ﮔﺮﻣﯽ ﻫﻮﺍﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﺻﻔﺖﻫﺎﯼ ﺯﺷﺖ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻧﻬﻨﺪ

ﮐﻪ ﮔﻢ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﻧﮕﻔﺘﻤﺖ ﮐﻪ ﻣﮕﻮ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺟﻬﺖ

ﻧﻈﺎﻡ ﮔﯿﺮﺩ ﺧﻼﻕ ﺑﯽﺟﻬﺎﺕ ﻣﻨﻢ

ﺍﮔﺮ ﭼﺮﺍﻍ ﺩﻟﯽ ﺩﺍﻥ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺠﺎﺳﺖ

ﻭﮔﺮ ﺧﺪﺍﺻﻔﺘﯽ ﺩﺍﻥ ﮐﻪ ﮐﺪﺧﺪﺍﺕ ﻣﻨﻢ

حسرت همیشگی

حرف‌های ما هنوز ناتمام ....

تا نگاه می‌کنی :
وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی!

پیش از آن‌که با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌ شود

آی .....
ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان
چقدر زود 
دیر می‌شود!

ﻣﺤﺒﺖ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ؟

ﻭﻗﺘﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻓﻌﻞ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ

ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﻣﺤﺒﺖ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﻣﺤﺒﺖ ﻫﯿﭻ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ...

ﯾﺎ ﺑﺮﻭ، ﯾﺎ ﺑﻤﺎﻥ

ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺭﻓﺘﯽ

ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩ

ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ...

I'm saving

Don't worry if you're single. God is looking at you

right now, saying, "I'm saving this one for

someone special."