بر رویم کش

تهی گشته

نوای این روزهای من

چه سرگشته

می نویسم خط های سیاه و سفید را

با آن پیانوی سیاه

ای یار بیا

دست از مهربانان شسته ای

بلبل مست قفس گریان است

پنجره چوبی اتاقم صدای باد را مهمان کرده است

دست میزند

ای یار بیا

پیانوی سیاه من اینجاست

بر رویم کش

نوازش کن

مهربان دستانت

از یار بگو

از آن دیده ی همراه بگو

بلبل شوق دلم پرواز است