آذر است و پاییز

آذر است و آتش

آتش گرمای کلبه ی مادربزرگ

و شنیدن قصه های ناب.

آذر است و فکر

فکر برگ های نازنین

که یکی پس از دیگری

جهان خود را رها کرده اند.

آذر است و برف

برفهای مهربانی

و نشستن بر سفره ی گنجشکان.

آذر است و انار و خرمالو

تنها یکیست

بر شاخه سار زندگی

نباید چید

دیدنش، بودنش، کافیست.

آذر است و من

من در پنجره ی پاییز.